Calvinisme of jezelf laten zien?

‘Wat vond je eigenlijk van De vreemdganger?’ vraag ik aan een goede vriend van me. Maandenlang zeurde hij me de oren van het hoofd wanneer het boek uitkwam, maar toen hij het eenmaal in zijn bezit had hoorde ik hem er niet meer over. Het verbaasde me. Nu spreek ik hem op een feestje.
‘Weet je, Leonie, ik zal eerlijk zijn. Het leest lekker weg ondanks dat het natuurlijk wel wat voorspelbaar is. Maar er is een ding dat me echt dwars zit en het is dat je me het nu vraagt: dat je je boek Love Unlimited noemt in je roman. Dat is regelrecht reclame maken voor jezelf. Dat kan gewoon niet. Dat kun je echt niet maken! Dat is gewoon NOT DONE.’ 

De verontwaardigde blik op zijn gezicht maakt me duidelijk dat het hem ernst is en dat het hem hoog zit. Au. Ik was er enigszins op voorbereid. Destijds bij de eerste opzet in 2011 had ik er al een discussie over met mijn schrijfcoach Yoeke Nagel. ‘Het is op het randje, Leonie, ik denk niet dat iedereen het kan waarderen. Maar eerlijk is eerlijk: er zijn niet veel boeken over polyamorie in Nederland. Dat zou het kunnen rechtvaardigen. Je moet er goed over nadenken of je dit echt wilt.’

Wel of geen reclame maken voor jezelf?

Ik had er goed over nagedacht. Hoe langer ik werkte als relatiecoach bij ingewikkelde liefdesrelaties, hoe vaker ik bizarre dingen meemaakte met mijn boek. Mensen die het boek niet durven laten zien aan hun partner of vrienden. Er was zelfs een klant die er een andere boekomslag omheen had gedaan zodat zijn vrouw niet zou zien wat hij las. Ook had ik ooit een klant die de factuur voor coaching zakelijk wilde boeken, maar mijn naam van de factuur af wilde, want hij wilde niet dat zijn mensen konden zien waar hij als directeur naar toe ging voor coaching. Dat ging mij te ver, mezelf ontkennen.

Ik denk aan wat mijn vriend nu zegt tegen me, en aan het feit dat Love Unlimited in De gedeelde man, nog een prominentere plek krijgt dan in De vreemdganger. Misschien moet ik het toch maar uit de boektrailer te halen nu het nog kan. Maar ik weet: eigenlijk is er geen weg meer terug. Love Unlimited is als onderwerp een van de negen knooppunten in de trilogie: gebeurtenissen waardoor het boek een andere wending neemt door een andere keuze van een van de hoofdpersonen.

Kritiek als geschenk

‘Weet je,’ vervolgt mijn vriend, ‘Love Unlimited is natuurlijk een heel ander boek. Ik durf je eerlijk te bekennen dat het een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het redden van mijn huwelijk. Jouw boek heeft me laten zien dat er veel meer mogelijkheden zijn dan ik ooit voor mogelijk achtte. Ik denk niet dat dit zonder jouw boek gelukt was.’  Voordat ik kan reageren komt zijn vrouw aanlopen met een glas en een hapje en houdt het gesprek op.

Bingo! Ik sluit heel even mijn ogen en bedank mijn vriend in stilte voor het prachtige geschenk dat hij me zojuist heeft gegeven. Hij heeft me zojuist de ultieme reden gegeven waarom ik Love Unlimited wel zou moeten opnemen in de trilogie. Als dit boek levens verandert en huwelijken bij elkaar houdt, dan noem ik dat enorme winst. Dat rechtvaardigt voor mij alles. Er is geen boek in Nederland dat Love Unlimited evenaart. Had ik gisteren niet nog een fantastische recensie gekregen van het Tijdschrift voor Counseling? Waarom zou ik mezelf nog langer klein houden? Omdat ik dat zo geleerd heb?

Calvinisme

Terughoudendheid hoort natuurlijk ook een beetje bij onze cultuur. In ons calvinistische kikkerlandje lopen we niet te koop met onze successen. Reclame maken voor jezelf doe je niet. Calvinisme staat voor ingehouden emoties, voor niet te koop lopen met successen en voor zuinigheid en hard werken. Op Facebook word je soms uit groepen gegooid als je verwijst naar een blog van je website die aansluit op de inhoud van de discussie. Geen reclame maken! Ga niet pronken met je talenten. Geld stinkt. Wees vooral nederig en bescheiden. Een stukje tekst dat ik lees in een van de Facebookgroepen. Het klopt, realiseer ik me als ik het lees.

Schrijven vanuit je hart

Wel, ik ben er helemaal klaar mee. Zowel Love Unlimited als Dubbelliefde 3.0 zijn boeken die rechtstreeks uit mijn hart en ziel komen. Ik heb er keihard voor gewerkt om dit te kunnen schrijven. Alles wat ik doe en meegemaakt heb op het gebied van liefde en relaties heeft ervoor gezorgd dat ik dit kan schrijven. Liefde is mijn missie. Ik ben  trots op wie ik ben en wat ik kan. Ik hou van mezelf en ik laat het graag zien aan de wereld. En reclame maak ik er ook graag voor, want ik heb nog honderd ideeën voor andere boeken die ik ook wil schrijven. Ik schrijf namelijk uit mijn hart en heb een missie voor de wereld.

Vandaag heb ik het ISBN nummer aangevraagd voor De gedeelde man.  Nu is er nog geen NUR code voor een fictieve roman met bestaande elementen uit de realiteit. Maar weet straks, als andere schrijvers me volgen, dat ik met trots de eerste geschreven heb! HA!