Vandaag las ik een artikel van Gerrit Gielen over paralelle levens die je kunt leiden en het doel van de ziel om deze zo te leven. Het artikel begint met:
‘Maak je een belangrijke keuze in je leven, dan kies je eigenlijk tussen twee mogelijke toekomsten. Zodra je de keuze hebt gemaakt, valt één mogelijke toekomst weg. Toch? Of bestaat die alternatieve toekomst wel, in een parallelle wereld, en wordt die daar beleefd en uitgewerkt door een ander deel van jou? Volgens de ‘veelwerelden theorie’ in de natuurkunde ontstaat er elke keer dat er een keuzemoment is, een splitsing in het universum: de diverse keuzemogelijkheden bestaan als parallelle werelden naast elkaar. In dit artikeltje staat de volgende vraag centraal: wat is spiritueel gezien de betekenis van parallelle werelden en hoe kunnen we deze betekenis ervaren in ons dagelijks leven?’
Huh? Ik leidde parallelle levens!
Ik was aangenaam verrast bij het lezen van het artikel. Ineens was er een woord voor wat ik zelf vorig jaar ervaren heb: het leiden van parallelle levens. Ook in mijn leven stond ik voor een belangrijke en moeilijke keuze op het gebied van de liefde. Ik koos voor weggaan, omdat ik voelde dat ik niet anders kon, wilde ik trouw zijn aan mezelf. Maar in een andere dimensie leefde ik het leven alsof ik gebleven was en ervoer alle mogelijke consequenties van deze keuze in een virtueel parallel leven. Zo leerde ik de liefde in al zijn facetten kennen. Het was een paralel leven dat mij verraste en vaak overrompelde. Ik ervoer alle bijbehorende heftige emoties en was blij dat ik in de gewone wereld mijn eigen leven leidde, waar het er minder heftig aan toe ging. Nu lees ik in het artikel dat de ziel deze ervaringen wil beleven, omdat het tot bewustzijnsvergroting leidt. Ik citeer nog een paar stukjes uit het artikel:
‘De ziel beleeft de fysieke wereld via ons. Wij gaan één mogelijk weg door de tijd. We kunnen in deze context dan ook beter spreken van een ‘tijdlijn’. Ons huidige leven is één zo’n tijdlijn. Op het moment dat wij een belangrijke keuze maken in ons leven ontstaat er een splitsing van tijdlijnen. Er is de lijn waarin je keuze A beleeft en er is een tijdlijn waarin je keuze B beleeft. Van die tweede tijdlijn, die wij niet beleven, zijn wij als mens ons niet bewust, onze ziel echter wel. Voor haar is die tweede tijdlijn net zo reëel als de oorspronkelijke. Tijdlijnen splitsen zich op het moment van intense keuzemomenten.’
In andere tijdlijnen van ons leven worden weer andere aspecten beleefd, die tot de bewustwording van andere innerlijke kwaliteiten leiden. Het bestaan van parallelle werelden is zo bezien een instrument van de ziel dat bewustzijnsgroei bevordert. Onze parallelle levens kunnen ons inspireren en kracht geven. Ze zijn de verklaring voor onvermoede talenten, maar kunnen ook de oorzaak van onbegrepen angsten zijn. Tussen de verschillende tijdlijnen vindt voortdurend een energetische uitwisseling plaats. We vormen als het ware een team dat werkt aan hetzelfde project.’
Ik krijg bij het lezen van deze tekst zomaar een antwoord op het ‘waarom’ van mijn ervaringen. Hoeraaaaa! Wat geeft dit mij lucht!
In dezelfde periode schreef ik het manuscript van mijn dubbelroman Dubbelliefde 3.0. Ook in Dubbelliefde 3.0 beleven de hoofdpersonen Robbert, Elvie en Denise parallelle levens. Levens met andere gevolgen en ervaringen die bepaald worden door belangrijke keuzemomenten van alle betrokkenen. Levens die geleefd worden in twee romans in dezelfde tijdsperiode maar met andere keuzes en dus andere ervaringen.
Mijn roman en mijn leven: nog een parallel leven?
Het meest wonderlijk is dat ik tijdens het schrijven ontdekte dat mijn roman en ik, ook parallelle levens leidden. Er waren momenten dat ik een paar maanden gewerkt had aan deel 1, om vervolgens verder te gaan met deel 2. Las ik maanden later terug wat ik geschreven had, dan bleek ik ondertussen soortgelijke ervaringen te hebben gehad als mijn hoofdpersonen in mijn roman! Alsof ik mijn eigen toekomst had beschreven via het schrijven van Dubbelliefde 3.0!
Voor mij is het allemaal duidelijk: het leidden van parallelle levens: het bestaat! Zo ver ligt schrijven zelfs niet eens af van het gewone leven zelf, zo heb ik gemerkt bij de creatie van mijn roman. Voor mij is het helder dat ik alle kleuren van de liefde mag leren kennen. Voor mezelf, maar ook voor mijn roman zodat ik er zo over kan schrijven dat alle personages zich gehoord en gezien voelen. Want iedereen wil zo graag erkenning voor zijn eigen belevingswereld en persoonlijke waarheid. Ik hoop daar met Dubbelliefde 3.0 een bijdrage aan te kunnen leveren.
En jij? Ken jij het leiden van parrallelle levens?
Lees het volledige artikel van Gerrit Gielen.
Speak Your Mind