Terwijl hij zijn mond spoelt hoort hij de klop op zijn deur. Hij pakt de handdoek, veegt de restjes tandpasta van zijn mondhoeken en loopt naar de deur terwijl hij de handdoek om zijn heupen vastzet. Nieuwsgierig kijkt hij door het kijkvenstertje. Zijn mond valt open. Een golf van overdonderende begeerte vermengt zich met paniek. Gehaast opent hij de deur. Daar staat ze voor hem, haar satijnen duster half open. Hij vangt een glimp op van de zwarte dunne bandjes van haar beha die in een sierlijke bocht naar haar slanke hals lopen. Vaag ziet hij een blote buik en een zwarte slip. In een fractie van een seconde neemt hij haar in zich op. Het is alsof hij bevriest.
‘Ga je me nog binnenlaten of laat je me hier op de gang staan?’ fluistert Denise met zwoele stem.
Robberts blik schiet over de gang. De gang is leeg. Met een woest gebaar grijpt hij haar bij haar arm, trekt haar naar binnen en sluit de deur. Met een kracht die hem zelf verbaast duwt hij haar met haar rug tegen de deur.
‘Denise, ben je gek geworden? Dit is niet goed, dit is waanzin!’
Hij voelt hoe het bloed naar zijn hals en wangen schiet.
Denise legt haar vinger op zijn lippen en drukt haar blote buik naar voren.
‘Niet praten. Voelen,’ gebiedt ze, terwijl ze hem in zijn ogen kijkt.
Hij slikt en ziet hoe haar ademhaling versnelt.
Het lijkt alsof de tijd stilstaat. Het bloed van zijn hart bonst met krachtige slagen tegen zijn ribbenkast.
‘Voelen, Robbert. Wat voel je?’ fluistert ze.
Ze legt haar wijsvinger op zijn lippen en laat hem langzaam naar beneden glijden. Het intieme gebaar overvalt hem nog meer dan haar verschijning. Een grote flard witte mist krult in zijn hoofd omhoog.
‘Voel je hetzelfde als ik Robbert?’
Zijn gedachten lijken verder weg dan ooit. Haar vinger glijdt verder naar beneden, over zijn kin. De kamer is gevuld met een dikke nevel van erotisch verlangen.
‘Je voelt hetzelfde als ik. Ik weet het. Dit is onvermijdelijk Robbert, geef het maar toe.’
Haar hand blijft rusten op zijn borstkast. Zijn blik glijdt van haar ogen naar haar mond. Hij staart naar haar prachtige lippen. Ze zijn half geopend en glanzen uitnodigend. Ze wachten op hem, hij weet het.
‘Eén nacht Robbert. Ik hoef niet meer dan één nacht. Een nacht voor nieuwe herinneringen aan Toscane.’
Hij weet dat ze hem manipuleert, de heks. Het lijkt alsof de mist in zijn hoofd alle logica weg heeft gepompt. Ze heeft gelijk. Hij wil haar en zij wil hem. Hongerig trekt hij haar naar zich toe en kust haar. Hij voelt hoe haar zachte lippen zich openen en hoe haar warme tong speelt met de zijne. Een golf van diep oerverlangen stroomt door zijn onderlijf. Heel even verschijnt het beeld van Elvie op zijn netvlies. Hij negeert het protesterende stemmetje in zijn hoofd en voelt de zachte ronde borsten van Denise tegen zijn bovenlichaam. Haar handen glijden uitnodigend naar beneden. Zijn huid tintelt. Kippenvel golft over zijn rug. Tegelijkertijd duizelt het in zijn hoofd en raast de storm in zijn bekkengebied. Dit kan niet, dit is fout. De alarmbellen in zijn hoofd schreeuwen. Hij aarzelt. Hij is geil en voelt zich meer man dan ooit. Hij voelt hoe de handen van Denise steeds verder naar beneden glijden en hoe zijn opwinding alleen maar toeneemt. Hij negeert het terugkerende beeld van Elvie in zijn hoofd en concentreert zich op de volgende golf van wellust die hem overspoelt. Zo sterk heeft hij dit met Elvie nooit gevoeld. Deze intensiteit wil en kan hij niet langer negeren. Het is onmogelijk.
Denise heeft gelijk. Dit is onvermijdelijk. Voorbestemd, misschien wel.
Speak Your Mind