Uit: De gedeelde man – Scene 2

‘Het is zo raar met jou. De ene keer ben de vrouw van de wereld. Zoals je daar nu zit, zoals je kijkt. Zo verleidelijk. Zo op en top vrouw.’ Hij schraapt zijn keel. ‘En dan vanmiddag, toen je vertelde over Marc, zo kwetsbaar, zo open ineens. Dan verlang ik zo naar je, Denise.’
Hij kijkt haar aan en peilt haar reactie.  Hun ogen ontmoeten elkaar en in een flits van een seconde ziet hij weer even het kleine meisje.
‘Denise, ik wil alles van je weten. Ik wil veel meer van je zien. Ik wil je echte ik zien. Ik wil niet zomaar een wilde nacht op een hotelkamer ergens in het buitenland met een chick van mijn werk. Je bent meer dan dat. Ik wil een volwaardige relatie met je. Ik weet nog niet hoe, maar ik ga het uitzoeken.’

Zijn stem klinkt vastberaden.
Denise weet ineens niet meer wat ze moet zeggen. Zijn woorden klinken als balsem in haar oren. Hij wil een relatie met haar! Hij wil alles van haar weten! Een golf van opwinding trekt door haar buik en tegelijkertijd breekt het zweet haar uit. Ze pakt de menukaart van het tafeltje naast hen.
‘Toetje?’ vraagt ze dan. Ze strijkt met hand door haar haren, in een poging haar verwarring te verbergen.
‘Doe mij maar een espresso. Dat lijkt me beter,’ antwoord Robbert beheerst.

‘Wat ben je toch verstandig,’ sneert ze.
‘Er moet er een de wijste zijn. Het lijkt me logisch dat ik dat ben. Jij hebt immers niks te verliezen.’
Hij kijkt haar doordringend aan. Denise zwijgt.
‘Doe mij ook maar een espresso,’ vervolgt ze terwijl ze de kaart terug zet.
‘Excuses,’ mompelt ze, terwijl ze op staat en haar handtas pakt om naar het toilet te gaan.

Hoezo niks te verliezen, denkt ze terwijl ze van hem weg loopt. Hij moest eens weten. Ze heeft alles te verliezen. Ogenschijnlijk misschien niet. Maar heel ver weggestopt zit een gigantische angst. De angst om haar autonomie te verliezen, haar heerlijke goedgeregelde leventje. Het gevoel benauwt haar. Haar hart bonst nu in haar keel. Met een zwaai gooit ze de deur van het toilet open. De koelte van de witte tegels komt haar tegemoet.

Als ze eerlijk is tegen zichzelf gaat het veel verder dan dit.
Het is de angst om een deel van zichzelf te verliezen.
Ze loopt naar de kraan en laat het koude water over haar polsen stromen.
Als ze niet oppast, verliest ze zichzelf. Volledig.
Aan hem.
Ze sluit haar ogen en legt haar handen op haar buik.  Ze bijt op haar lip om het trillen te stoppen. Ze moet zich beheersen! Wat deze man met haar doet is ongekend. Ze verdient gewoon een nacht met hem! Is het niet nu, dan komt er vast een andere gelegenheid. Daar gaat zij voor zorgen. Ze weet het zeker. Haar vastberadenheid stelt haar gerust.

Eenmaal terug op haar hotelkamer voelt ze zich gefrustreerd. Een nacht met Robbert lijkt door al die uitgebreide serieuze gesprekken verder weg dan ooit. Na hun enigszins koele afscheid is ze alleen maar nog meer opgewonden. Ze wil hem! Ze trekt haar kleren uit en gooit ze achteloos op het bed. Ze had nog wel haar mooiste lingerie aangetrokken, voor hem! In haar slip en BH loopt ze naar de badkamer. Ze kijkt in de spiegel. Een rode blos kleurt haar wangen en haar ogen schitteren. Robbert brengt haar van haar stuk, dat is duidelijk. Opnieuw kijkt ze naar haar spiegelbeeld. Het bevalt haar wat ze ziet. Dat hij dit afwijst! Weer hoort ze zijn woorden: ‘Ik wil veel meer van je zien. Ik wil je echte ik zien.’ Ze wordt helemaal warm van binnen.

Iedere vezel in haar schreeuwt om hem, schreeuwt om samensmelting. Ze sluit haar ogen en glijdt met haar handen over haar borsten. Haar duimen spelen even met haar tepels. Haar lichaam reageert onmiddellijk. Een nacht met Robbert moet wel hemels zijn. Ze zucht diep voordat ze haar ogen weer opent. Strijdlust en passie kijken haar aan. ‘Wel Robbert, dit is ook mijn echte ik. Ik ben een vrouw, ik ben een verleidelijke vrouw. Deze vrouw is vol van verlangen en wil jou,’ fluistert ze uitdagend naar haar spiegelbeeld. Ze vindt het leuk om zichzelf te zien in haar sexy lingerie. Geen enkele man heeft haar ooit zo weerstaan. Ze stift opnieuw haar lippen, fatsoeneert haar haren en glijdt in haar donkerrode satijnen duster. Ze strikt hem zo dat haar decolleté goed zichtbaar is en ze hem snel open kan trekken.

Ze werpt zichzelf een bemoedigende kus toe in de spiegel.

De finale kan wat haar betreft beginnen.

Speak Your Mind

*